با اهل بیت

مردی به رسول خدا (سلام‏الله‌علیه) عرض کرد: دعا کنید که خدا مرا به بهشت برد. حضرت فرمود: «أعنّى بکثرة السجود» من دعا می‏کنم. لیکن تو مرا با سجده‏های زیاد و طولانی کمک کن تا دعای من مستجاب شود.همچنین فرمود پُشتهای شما از بار گناه سنگین شده است. آنها را با سجده‏های طولانی سبک کنید. امام صادق (علیه‏السلام)نیز فرمودند: نزدیکترین حالت بنده به خدا وقتی است که در حال سجده باشد و گریه کند. انسان هر چه به خاک نزدیک شود به خدا نزدیکتر می‏شود.

از امام صادق (علیه‏السلام) نقل شده که فرمود: «إذا صلیت صلاة فریضةٍ فصلّها لوقتها صلاة مودّعٍ یخاف أن لا یعود إلیها أبداً… » وقتی نماز می‏خوانید، مانند کسی نماز بخوانید که می‏خواهد نماز را وداع کند؛ ممکن است اجل مهلت ندهد به نماز بعدی برسی!

امام حسن عسکری (علیه‏السلام) می‏فرماید: «إن الوصول إلی الله سفر لا یُدرک إلا بامتطاء اللیل، من لم یحسن أن یمنع لم یحسن أن یعطى» سیر الی الله و وصول به خدای سبحان سفری است که مرکوب راهوار آن، شب زنده‏داری است، برای کسی که مشتاق لقای حق است بهترین و سیله، شب زنده‏داری است.

اَنس می‏گوید: مردی بادیه‏نشین از پیامبر گرامی‏ص پرسید: رستاخیز چه روزی فرامی‏رسد؟ همزمان با این پرسش هنگام نماز شد. حضرت رسول‏ص پس از نماز، آن مرد را به حضور طلبیده و فرمود: برای آن روز چه ذخیره‏ای فراهم کرده‏ای؟؛«فَما أعْدَدْتَ لَها؟». عرض کرد: سوگند به خداوند که نماز و روزه فراوانی برای قیامت ذخیره نکرده‏ام، ولی خدا و پیامبرش را دوست می‏دارم. آنگاه پیامبراکرم‏ص فرمود: انسان با محبوب خویش محشور می‏شود.